به گزارش گروه خبری پرتال تجارت و به نقل از رویترز یک دیپلمات ارشد چین روز دوشنبه از تمایل پکن برای گفتگو با دهلی نو درباره احتمالات مربوط به تصمیم هند بمنظور پیوستن به گروه تامین کنندگان هستهای به عنوان یک عضو کامل خبر داد. لی بائودونگ، معاون وزیر خارجه چین، در آستانه سفر این هفته شی جینپینگ، رئیس جمهور این کشور، به هند برای شرکت در نشست گروه کشورهای نوظهور اقتصادی موسوم به بریکس گفت: «اعضای جدید این گروه باید به تایید همه اعضای کنونی برسد. این قوانین را چین ایجاد نکرده است.» وی در جمع خبرنگاران ادامه داد: «درباره موضوع پیوستن به این گروه، چین و هند گفتگوهای بسیار خوبی داشتهاند و چین تمایل دارد گفتگوهای بیشتری با طرف هندی داشته باشد.» این دیپلمات ارشد چینی افزود: «درباره این مسئله، چین تمایل دارد به صورت مشترک همه احتمالات را با هند بررسی کند ولی این امر باید مطابق با منشور این گروه باشد و برخی قوانین نیز باید مورد تبعیت قرار گیرد.» وزارت خارجه چین ماه قبل در بیانیهای درباره گفتگوهای دو طرف اعلام کرد پیوستن کشورهایی که پیمان منع اشاعه (ان پی تی) را امضا نکردهاند به گروه تامین کنندگان هستهای، موضوعی جدید برای این گروه به شمار میرود. این وزارتخانه افزود چین مایل به گفتگو درباره این موضوع است ولی تا کنون درباره عضویت کشورهایی که ان پی تی را امضا نکردهاند به موضع خاصی نرسیده است. این پیمان، پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل یعنی آمریکا، روسیه، چین، انگلیس و فرانسه را به عنوان قدرتهای دارای سلاح هستهای به رسمیت میشناسد ولی از شناسایی کشورهای دیگر امتناع میکند. هند ضمن منتفی دانستن امضای ان پی تی اعلام کرده است سابقه این کشور در زمینه منع اشاعه به دهلی نو این حق را میدهد که به عضویت گروه تامین کنندگان هستهای در آید. هند ماه قبل اعلام کرده بود این کشور گفتگوهای «سازندهای» را با چین درباره تلاش دهلی نو برای عضویت در این گروه برگزار کرده است. گروه تامین کنندگان هستهای، مجموعهای از کشورهای جهان را در بر میگیرد که در تجارت فناوری هستهای غیرنظامی نقش دارند. نارندرا مودی، نخست وزیر هند، تلاش میکند با عضویت کشورش در این گروه، در قالب طرحی چند میلیارد دلاری چندین نیروگاه هستهای را در این کشور از طریق مشارکت با روسیه، آمریکا و فرانسه بسازد و وابستگی کشورش را به سوختهای فسیلی آلوده کننده کاهش دهد. با این حال تلاش وی برای پیوستن به این گروه دارای ۴۸ عضو ناموفق بوده است؛ زیرا که چین، کشور رقیب و همسایه هند، به سبب قوانین داخلی این سازمان که تصمیم گیریهای آن بر اساس اجماع است، از نوعی حق وتو برخوردار است. این گروه در واکنش به اولین آزمایش هستهای هند در سال ۱۹۷۴ ایجاد شد.