به گزارش پرتال تجارت و به نقل از تسنیم ،در اوایل دهه 2000 میلادی، در حالی که ایران طرح های بلندپروازانه ای را برای بهره برداری از پتانسیل عظیم گازی خود آماده کرده بود، اختصاص بخشی از گاز برای تولید ال ان جی در میان اولویت های اصلی این کشور قرار داشت. در واقع 3 پروژه تعریف شده بود: پارس ال ان جی، یک سرمایه گذاری مشترک بین توتال (50 درصد)، شرکت ملی نفت ایران (40 درصد) و شرکت پتروناس (10 درصد)؛ پرشین ال ان جی، یک سرمایه گذاری مشترک میان شرکت شل (25 درصد)، شرکت رپسول (25 درصد) و شرکت ملی نفت ایران (50 درصد) و ایران ال ان جی، یک شرکت تحت مالکیت شرکت ملی نفت ایران با مشارکت شرکای بین المللی. این سه پروژه برای هموار ساختن راه ایران برای تبدیل شدن به یک تولید کننده وصادر کننده ال ان جی تعریف شده بود. اما در اواخر دهه 2000 میلادی، شرکای بین المللی دو پروژه نخست تحت فشار تحریم های هسته ای ناگزیر به خروج از این پروژه ها شدند. تنها پروژه سوم، یعنی پروژه ایران ال ان جی باقی ماند و سرمایه گذاری عظیم ایران در بخش ال ان جی به هدر رفت. در واقع به دلیل خروج شرکت های بین المللی و تامین کنندگان فن آوری، ایران از ایفای هرگونه نقشی در بازار ال ان جی محروم ماند. تحولات رخ داده در تعدادی از میادین ایران استراتژیست های بخش نفت و گاز این کشور را واداشته تا ضمن بازنگری در سیاست های خود، نگاه جدی تری به ال ان جی داشته باشند. از جمله عوامل دخیل در این تغییر استراتژی را می توان اینگونه برشمرد: -رشد تولید گاز: تولید واقعی گاز ایران و پتانسیل صادراتی ان به میزان قابل توجهی افزایش یافته و به این کشور اجازه داده تا برای صادرات برنامه ریزی نماید. -در دسترس بودن فن آوری غربی: لغو تحریم ها موجب شده تا دسترسی به فن آوری ها و تجهیزات مورد نیاز جهت ساخت مجتمع های ال ان جی مجددا امکان پذیر شود. --چشم انداز تقاضا برای ال ان جی: پیش بینی تقاضا برای ال ان جی نشان می دهد که در سال 2020 تقاضای جهانی به میزان 50 درصد نسبت به سال 2014 رشد خواهد داشت. -تغییرا واقعیت های ژئواستراتژیک: قطر مهمترین رقیب ایران در بازار جهانی ال ان جی است و بهبود روابط بین دو کشور بعد از تحریم های عربستان راه را برای اتخاذ یکاستراتژی فعالانه تر در زمینه ال ان جی در ایران هموار ساخته است. -تعهد به توقف مصرف گاز مشتعل: تهران قصد دارد تا سال 2020 هدررفت گاز مشتعل در میدان پارس جنوبی را متوقف کند؛ فرآیندی که می تواند از طریق تبدیل بخشی از گاز آزاد شده به ال ان جی از طریق ایجاد ظرفیت گاز مشتعل ال ان جی (اف ال ان جی) تسهیل شود. اولین قدم ها برای این تغییر رویکرد برداشته شده است. تهران موافقتنامه ای با عمان برای صادرات گاز به عمان از طریق خط لوله و سپس استفاده از گاز مازاد در عمان برای تولید ال ان جی به امضا رسانده است. ذدومین گام زمانی برداشته شد که تهران موافقتنامه ای با شرکت نروژی هلما وینتج برای ایجاد ظرفیت اف ال ان جی به امضا رساند. مزیت تاسیسات اف ال ان جی در این است که اگر مناطق عرضه گاز به دلیل روند اجرای پروژه ها تغییر کند، می توان تغییراتی در آن ایجاد کرد. ای بدان معناست که یک واحد ال ان جی مشتعل (اف ال ان جی) می تواند بسته به جایی که منابع جدید گازی در دسترس است نصب گردد. در عین حال، شرکت توتال نیز قراردادی برای توسعه فاز 11 پارس جنوبی به امضا رسانده است. ایران مزیت های رقابتی ای در مسیر تبدیل شدن به یک بازیگر عمده بازار ال ان جی داراست که مهمترین آن دارا بودن ذخایر عظیم گازی و برخورداری از جایگاهی ژئواستراتژیک است.