شنای خلاف جهت «پدر» خوانده کشاورزی در محیط‌زیست

به گزارش پرتال تجارت و به نقل از تسنیم , پیش از این در قالب پرونده ویژه «مزرعه پدری»، عملکرد وزرای حوزه کشاورزی پس از انقلاب به روایت آمار و ارقام بررسی شد. (اینجا و اینجا را ببینید) آمارها نشان می‌دهد در میان وزرای این حوزه، عملکرد «عیسی کلانتری» یکی از ضعیفترین عملکردها بوده است (بررسی فنی این موضوع را اینجا ببینید).

 

او نماد یک جریان است که از ابتدای انقلاب بر کشاورزی کشور تأثیرات قابل ملاحظه‌ای گذاشته‌ است؛ حتی در گفتگوهای سیاسی از سوی حزب کارگزاران سازندگی تلاش می‌شود کلانتری به‌عنوان «پدر کشاورزی ایران» معرفی شود. خط فکری این جریان، خط "تولید بر اساس «مزیت نسبی»" است. این جریان بارها حتی در حوزه اقلام اساسی اعلام کرده واردات دارای مزیت ( ِ اقتصادی) را بر تولید بی‌مزیت ( ِ اقتصادی) ترجیح می‌دهد.

 

در همین راستا کلانتری معتقد است با توجه به محدودیتهای زیست‌بوم کشور (خصوصاً محدودیت در منابع آب) تولید کشاورزی در ایران مزیت ندارد و باید با واردات جایگزین شود. این جریان همچنین بر طرحهایی چون «نکاشت»، «کشت فراسرزمین» و «تراریخت» اعتقاد راسخ دارد.

 

با توجه به این خط فکری، او در زمان طولانی تصدی وزارت کشاورزی حتی رشد شتابان و دو برابری تولید گندم در خلال سالهای جنگ را متوقف کرد. البته رسیدن به این نکته در نمایه‌ها دور از انتظار نبود، چراکه کلانتری ــ با تأکید همیشگی بر عدم اعتقاد به تولید داخل و حتی «مزخرف» دانستن «خودکفایی» ــ طبیعتاً نمی‌توانسته عملکرد موفقی داشته باشد.