به گزارش پرتال تجارت و به نقل از تسنیم ، کشور عراق نیازمند واردات انرژی است و از میان همسایگان این کشور، ایران به دلیل اشتراک در مسائل امنیتی، مذهبی و تجاری و همچنین مرز مشترک طولانی جهت احداث زیرساختهای تبادل انرژی، بهترین گزینه برای تأمین انرژی این کشور است. نیاز عمده عراق به انرژی در تأمین روشنایی و انرژی الکتریکی مورد نیاز سکونت شهری و زیرساختهای شهری است. این کشور سالهاست بدین منظور مشتری برق ایران است اما به موازات واردات برق از ایران، همواره مذاکراتی برای واردات گاز و جایگزینی آن با واردات برق در سالهای آینده را داشته است. در نتیجه این مذاکرات، امضای تفاهمنامه صادرات گاز ایران به کشور عراق در سال 88 صورت گرفت. دو سال بعد این تفاهمنامه به قرارداد تبدیل شد. بر اساس این قرارداد ایران متعهد میشد که روزانه 20 تا 25 میلیون متر مکعب گاز به عراق صادر کند. حجم این قرارداد که به منظور تأمین سوخت نیروگاههای "المنصوره" و "الصدر" بغداد است، با الحاقیه ای به 25 میلیون مترمکعب رسید با این تبصره که در روزهای گرم سال این مقدار تا 35 میلیون مترمکعب افزایش یابد. آبان ماه سال 94 نیز دومین قرارداد صادرات گاز ایران به عراق به امضا رسید تا روزانه 25 تا 40 میلیون مترمکعب گاز برای تأمین سوخت نیروگاه "شط البصره" ارسال شود. اجرای نخستین قرارداد صادرات گاز به عراق، پس از سالها تأخیر با بازشدن "ال سی" از سوی وزارت برق عراق برای بازپرداخت به موقع گاز خریداری شده از ایران، از شامگاه سی و یکم خردادماه سال جاری آغاز شد. چند نکته در این زمینه قابل توجه است: 1. زمانی بغداد نسبت به باز کردن اعتبار اسنادی به منظور ضمانت بازپرداخت پول گاز صادراتی ایران اقدام کرده که بدهی های انباشته بیش از یک میلیارد دلاری بابت خرید برق به ایران دارد. (البته به گفته مسئولان وزارت نیرو پرداخت بدهی های خود را به صورت اقساطی به ایران آغاز کرده است.) 2. طرف قرارداد شرکت ملی گاز ایران، وزارت برق عراق است نه وزارت نفت عراق. 3. صادرات گاز به عراق برای تأمین سوخت نیروگاههای "المنصوره" و "الصدر" در فاز نخست و تأمین سوخت نیروگاه "شط البصره" در فاز دوم است و این یعنی عراق به دنبال تأمین بخشی از نیاز برقی خود از طریق تأمین سوخت آن است. 4. طبق گفته وزارت برق عراق، این کشور جهت رفع بحران برق نیاز به 22 هزار مگاوات برق دارد. در حال حاضر، برق قابل دسترس در این کشور 14 هزار مگاوات است اما عراق بیش از آنکه به فکر افزایش واردات برق با احداث زیرساختهای جدید در این بخش باشد، به دنبال افزایش واردات گاز و احداث نیروگاه در خاک کشور خود است.