به گزارش گروه خبری پرتال تجارت و به نقل از ایسنا، آمارهای رسمی بیانگر آن است که در طول سالهای گذشته با وجود آنکه نرخ مشارکت زنان در عرصههای متعدد افزایش داشته، اما آنطور که باید ظرفیتها و توانمندیهای آنها به کار گرفته نشده و تعداد شاغلان زن در ایران با کاهش قابل ملاحظهای همراه بوده است. زنان ایرانی از دیرباز در محیطهای کار روستایی حضور فعال و چشمگیری داشتهاند و در کنار انجام کارهای خانه و خانوادهداری، به طور غیر مستقیم هم در فعالیتهای مولد اقتصادی شرکت میکردند. امروز نیز بخش اعظمی از تولیدات صنایع دستی، قالیبافی، امور زراعی، باغی و دامی حاصل دست زنان کوشا و توانمند ایرانی است. در عصر حاضر هم زنان در بسیاری از فعالیتها از تصاحب صندلیهای دانشگاه گرفته تا عرصههای علمی و پزشکی و میادین ورزشی گوی سبقت را از مردان ربودهاند. بر اساس گزارش مرکز آمار ایران، نرخ مشارکت زنان در بهار سال گذشته ۱۳.۲ درصد بوده که در بهار امسال به ۱۵.۲ درصد رسیده و دو درصد رشد داشته است. هرچند که رشد دو درصدی نشان میدهد که میل زنان برای حضور در بازار کار افزایش یافته، اما به گفته کارشناسان، وضعیت اشتغال زنان همچنان مطلوب نیست؛ به نحوی که در مقایسه با مردان فرصتهای شغلی کمتری دارند و غالبا در بخشهای غیر رسمی یا خدماتی با دستمزد اندک مشغول کارند. یک کارشناس حوزه کار در این باره معتقد است که وجود نگاه سنتی و جنسیتی نسبت به زنان از دیرباز مانعی برای فعالیت و حضور و مشارکت آنها بوده و این نگاه تنها به جامعه خلاصه نشده و در نگرش دولتمردان و سیاستگذاران هم تاثیر گذاشته است. حاج اسماعیلی میافزاید: این نگاه میگفت که زنان بیشتر در خانه بمانند و کمتر فعالیت کنند، ولی از ۱۰ سال گذشته تاکنون هر سال نرخ مشارکت زنان در جامعه افزایش یافته و عوامل مختلفی در این امر موثر بوده است. وی استقلال مالی زنان را یکی از دلایل موجود ذکر کرده و میگوید: با کاهش تدریجی درآمد سرپرستان خانوار، شرایطی ایجاد شده که دیگر اعضای خانواده برای کسب درآمد در جامعه تلاش کنند و در این مسیر زنان به استقلال مالی بیشتر فکر کنند. به گفته این کارشناس حوزه کار، برخلاف گذشته تمایل زنان به تحصیل و کسب مهارت بیشتر شده و میخواهند در فعالیتهای اجتماعی و اقتصادی مشارکت داشته باشند و به همین دلیل یکی از راههایی که میتواند به اشتغالزایی بیشتر و توسعه کارآفرینی منجر شود اشتغال زنان است. در سند چشم انداز ۱۴۰۴ " تقویت نهاد خانواده و جایگاه زن در خانواده و در صحنههای اجتماعی و استیفای حقوق شرعی و قانونی بانوان در همه عرصهها و توجه ویژه به نقش سازنده آنان" پیشبینی شده است. جایگاه زنان در عرصه کار و تولید به ویژه " اقتصاد مقاومتی" نیز حایز اهمیت است و نمیتوان از مشارکت اجتماعی و اقتصادی زنان چشمپوشی کرد. اشتغال زنان یکی از محورهای مهم توسعه جوامع به شمار میرود و اگر نرخ مشارکت زنان در اجتماع افزایش یابد، علاوه بر افزایش ارزش افزوده، بر کاهش نرخ بیکاری نیز تاثیرگذار است. بر این اساس بهتر است برنامهریزان و سیاستگزاران کشور با تدوین برنامهها و اتخاذ سیاستهای مناسب شرایط را برای حضور و مشارکت بیشتر زنان فراهم کنند. دستیابی به رشد اقتصادی و توسعه پایدار بدون مشارکت همه جانبه زنان امکان پذیر نیست و دولتها باید از ظرفیت ۵۰ درصدی زنان به عنوان نیروهای کار خلاق و متعهد در تمام عرصهها به نحو شایسته استفاده کنند.